ඇයි අපිට TV Series නැත්තේ? ටෙලි නාට්‍ය please ඔයා retire වෙන්ඩ.

ලංකාවේ ටෙලි නාට්‍ය බලන්නේ Baby boomers ල විතරයි. Baby boomers කියල කිව්වේ 1970-80 වගේ කාල වලදී සහ ඊට කලින් ඉපදෙච්ච කට්ටිය. (මේක සීයට සීයක් ඇත්ත කතාවක් නෙවෙයි.එත් point එක පෙන්නන්න ඕනි නිසා එහෙම කියමු. Philosophical අය්යලා වැඩිය හිතන්න එපා.රණ්ඩු වෙන්න දේවල් නෙවෙයි මේවා.) මීට අමතරව ඉතින් internet එකට වැඩිය සම්බන්ධතා නැති පිරිසක් බලනවා. එහෙම කියන්නත් බෑ. කොහොමහරි y generation එක සහ z generation එකනං බලන්නෙම නැති තරං. Y කියන්නේ කව්ද කියල බොහොම සරලව කියනවනං technically savvy නැත්තන් තාක්ෂනය එක්ක හිතවත්, අසු ගණන් අවසානයේ සහ අනූ ගණන් වල ඉපදුනු අලුත් කොල්ලෝ කෙල්ලෝ සෙට් එක. Z කියන්නේ අපිටත් පස්සේ එමින් ඉන්න, අම්මගේ බඩවැල තමන්ම කපන් එන්ඩ පුළුවන් තරමේ ඊලග generation එක. 

ලංකාවේ ටෙලි නාට්‍ය බලන එවුන් මේ ජෙනරේෂන් වල ඉන්නවා තමයි. එත් සමස්තයක් විදිහට ගත්තම ඒක බොහොම සුළු ප්‍රමාණයක්. ලංකාවේ ටෙලි නාට්‍යක නම් දෙක තුනක් කියල මේ මොනවද කියල ඇහුවට උන් කියන්න දන්නේ නෑ. කොටින්ම කිව්වොත් මම දන්නෙත් නෑ කිහිපයක් ඇරෙන්න. එත් හොලිවුඩ් Tv series ගැන ඇහුවොත් යන චැනල් එකේ ඉදල cast එකේ උන්ගේ පෞද්ගලික විස්තර පවා කියන්න බොහොමයක් මිනිස්සු දන්නවා.

මොකද්ද මේකට හේතුව? ඇයි ලංකාවේ නාට්‍ය වලට බැරි එච්චරටම මිනිස්සුන්ව attract කරගන්න. ටෙලි නාට්‍ය කියන නමේ ඉදලම අපිට කෙලවිලා. ලංකාවට ටෙලිවිෂනය ආපු කාලෙම ධම්ම ජාගොඩ මහත්තයා දාපු නමක් තමයි ටෙලි නාට්ටි කියන්නේ. එතුමාට මුකුත් කියනවා එහෙම නෙවෙයි. වේදිකා නාට්‍ය සහ එක එක ජාතිය ජහුටා නාට්‍ය බලන්ඩ පුරුදු වෙලා හිටපු ලංකාවේ මිනිස්සුන්ට ඒ නම හොදට ඒ කාලේ වැඩ කළා. එත් තව දුරටත් එක එහෙම නෙවෙයි කියල දවසින් දවස ඔප්පු වෙනවා. අපි වෙනස් වෙනවනං නමේ ඉදල වෙනස් වෙන්ඩ ඕනි.  චැනල් පවා දැන් ලෑස්ති වෙලා ඉන්නේ මිනිස්සු බත් කන වෙලාවට නැත්තන් ප්‍රවෘත්ති බලලා ඉවර වෙන වෙලාවට පොඩි නාට්ටි කෑල්ලක් පෙන්නලා සල්ලි ටිකක් හොයාගන්ඩ. Marketing විෂන් එකකින් එහාට එකක් උන්ගේ ඔළුවල නෑ. එකයි හැමදාම ගෙදරක් ඇතුලේ ප්‍රශ්නයක්, ඔෆිස් එකේ ප්‍රශ්නයක්, කෙල්ලයි කොල්ලයි එකක ප්‍රශ්නයක් වගේ අච්චාරුවක්ම තියෙන නාට්‍ය telecast කරන්නේ. මොකද ඒවා බොහොම අඩුවට market එකේ මිලදී ගන්ඩ පුළුවන්.

ලංකාවේ ටෙලි නාට්‍යක් හදලා telecast කරන ක්‍රියාදාමය පට්ට අවුල්. Director කෙනෙක්ට ඕනි නං teledrama එකක් හදන්න, එයාට සිද්ද වෙනවා producer කෙනෙක් හොයාගෙන episode අඩුම ගානේ 15k විතර කට්ට කාලා හදල චැනල් පස්සේ ගිහින් විකුනන්න ඔට්ටු වෙන්න. ඒත් Hollywood series එකක් ඊට වඩා වෙනස්. ඕනි කමක් තියෙන පොරකට පුළුවන් තමන්ගේ concept එක television network එකට submit කරන්න, directly නැත්තන් agent කෙනෙක් ලව්වා. (මේක ලේසි ක්‍රමයක් කියල මම කියන්නේ නෑ.) television network එක concept එකට නැත්තන් submit කරපු script එකට කැමති නං television network එකම ඉදිරිපත් වෙනවා නිර්මාණයට මුදල් යොදවන්න. එතකොට නළුවන්ට, නිළියන්ට, crew එකට කෙලින්ම payments හම්බෙන්නේ channel එකෙන්.  ලංකාවේ චැනල් දන්නේ හදපු ඒවා තුට්ටු දෙකට සල්ලි දීලා ගන්ඩ. මේ හින්දම producer ල බයයි risk එකක් ගන්ඩ. ඒ හින්ද උන් ආයෝජනය කරන්නේ සොච්චමයි. ඉතින් දෙකයි පනහේ නාට්‍ය හැදෙන එක අහන්ඩත් දෙයක්ද.  

තවත් එකක්. අවුරුදු ගානකට කලින් වෙන රටක telecast උන tv series උණු කැවුම් වගේ බෙදල දෙන්ඩ ලංකාවේ චැනල් දන්නවා. හොදට බලන්ඩ, ඕනිම චැනල් එකක වැඩිම බිල්බෝඩ් ගහල තියෙන්නේ ඒ චැනල් එකේ පෙන්නන පිටරට නාට්යේ විස්තර දාලා. ඒ වෙන මොකවත් හින්ද නෙවෙයි, second hand බඩු තුට්ටු දෙකට ගන්ඩ පුළුවන් හින්ද. ඒවගේ episode දෙක තුනක්, නැත්තන් පහක් හයක් ම ගන්ඩ පුළුවන් ලංකාවේ නාට්‍යක් ගන්න ගානටම. ලංකාවෙන් නිෂ්පාදනය වෙන නාට්‍යකට ගෙවන්නේ බොහොම සොච්චමයි, එතකොට හිතල බලන්ඩ චැනල් කාරයෝ පිටරට episode ගෙන්නන්නේ කොච්චර අඩු මුදලකට කියලද. හැබැයි වෙළඳ දැන්වීම් වලින් හොයන්නේ එකම ගාන. අතේ ලාබයි.මේවා හොද  Marketing Strategies තමයි, එත් සංදේශ කාව්‍ය ලියවුනු මේ රටේ, මිනිස්සුන්ගේ ඔලුවලට චැනල් වලින් කරන හානිය කොච්චරද කියල සල්ලි වලින් මයින්න බෑ.

ලංකාවේ හොද කලාකාරයෝ හෝ සිනමකාරයෝ නෑ කියලා කාටවත් argue කරන්න බෑ තව දුරටත්. ඕනි තරං වැඩ කාරයෝ ඉන්නවා. ඕනි තරං International awards හම්බෙනවා ලංකාවේ සිනමාවට. එත් ඒගොල්ලෝ ලංකාවේ Tele-drama ෆීල්ඩ් එකට අතගහන්නේ නැති තරං. හොදට බැලුවොත් ලංකාවේ teledrama ෆීල්ඩ් එකේ ඉන්නේ  internationally acclaimed directors ලා කියෙන් කි දෙනාද? ඉන්න කට්ටිය හොදටම අසරණයි, ඒ ගොල්ලෝ market එකේ අතරමං වෙලා. හොදට හොයල බැලුවොත් හොලිවූඩ් series වල level එකටම හදපු teledrama ඕනි තරං තියෙනවා. බොහෝ වෙලාවට ඒවගේ වියදම අධික හින්ද චැනල් ගන්නේ නෑ, එහෙම නැත්තන් වාරණය වෙලා. (චිත්‍රපට වාරණය ගැන හැමෝම කතා වෙනවා, ටෙලිනාට්‍ය වාරණය ගැන කතා කරන්ඩ මේක හොද කාලයක්.) කොහොමහරි අලුත් පොරවල් නං teledrama ෆීල්ඩ් එක දිහා හැරිලාවත් බලන්නේ නැති තරං. Teledrama කොච්චර පාත් වෙලාද කියනවනං කටක් ඇරලා මොන මිනිහටවත් කියන්ඩ බෑ මම teledrama director කෙනෙක් කියලා. ඉහල සමාජය ඇතුලේ ඒක එච්චරටම පාත් වෙච්ච දෙයක් වෙලා. ලොකු ලොකු සිනමා අධ්‍යක්ෂකවරු පවා කියන්නේ මම tele drama වලින් retire උනා කියල. Printer shop එක හොද නෑ කියල නවකතා ලියන්නේ නැතුව ඉන්නවා වගේ වැඩක් ඒක. ගොන්ම ගොන් කතාවක්. රිදෙන කට්ටියට රිදෙයි.

ලංකාවේ ටෙලි නාට්‍ය බලන්නේ නැති උනාට ඒ මිනිස්සු TV එක බලනවා. කොටින්ම කිව්වොත් ජන මාධ්‍ය අමාත්‍යංශයයේ තිබුන එක්තරා පුවත් පත් සාකච්චාවකදී කියවුනා එක රැකට මිනිස්සු ලක්ෂ අසූවක් ටෙලිවිෂනය බලනවා කියලා.  එතකොට කෝ ඉතුරු ලක්ෂ 120කට ආසන්න පිරිස. TV බලනවට වඩා මිනිස්සු Tube බලනවා.එහෙමත් නැත්තන් torrents පිහිටෙන් download කරනවා හෝ online stream කරනවා. එහෙම බැලුවොත් ටෙලිවිෂන් චැනල් හොදටම fail.

ඔයගොල්ලෝ ඉක්මනටම පටන් ගන්න වෙයි ටෙලිනාට්‍ය වෙනුවට Lankan tv series පෙන්නන එක. දැනටමත් ඔයාල පැය බාගේ episode එකක් කියල පෙන්නන්නේ මිනිත්තු 15ක් 16ක්. ඉක්මනටම airtime වැඩි කරලා, විනාඩි 40හෙ, පැයේ episode පෙන්නුවේ නැත්තන් ඔයාලට ලගදීම කෙලවෙයි. අනාත වෙන්න දෙන්න එපා අලුත් filmmakers ල ටික.  අපි හීන දකිනවා අපේම කියල tv series බලන්ඩ පුළුවන් වෙන කාලයක් ගැන....

It is the hardest to wake up a guy who’s pretending to be asleep.. චැනල් වල වැඩ කරන කට්ටිය මේක නොදන්නවා නෙවෙයි. දන්නේ නෑ වගේ නිදාගෙන ඉන්නවා. දැන් එහෙම හිටියා ඇති.

SD